ประวัติศาสตร์ของประเทศอิตาลี
ยุคโบราณ
คาบสมุทรอิตาลีมีมนุษย์อาศัยตั้งแต่ยุคหินเก่า ดินแดนลุ่มแม่น้ำไทเบอร์เป็นที่ตั้งถิ่นฐานของมนุษย์นีแอนเดอร์ทัลตั้งแต่เมื่อประมาณ 5 หมื่นปีที่แล้ว และด้วยอิตาลีนั้นตั้งอยู่บนคาบสมุทรในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนซึ่งมีอารยธรรมโบราณกล่าวคือ อารยธรรมมิโนนและไมซีเนียน อารยธรรมที่เกี่ยวพันกับอารยธรรมกรีกโบราณ อิตาลีเป็นประเทศที่มีอารยธรรมมาช้านานและแผ่ขยายดินแดนอื่นๆ ในทวีปยุโรป
ในช่วง 1,600 ปีก่อนคริต์ศักราช พวกอีตรัสกัน (Etruscan) จากเอเชียไมเนอร์ก็ได้เข้ามาตั้งถิ่นฐานในบริเวณที่เป็นแคว้นตอสกานาในปัจจุบัน พร้อมกับนำอารยธรรมกรีกเข้ามาเผยแพร่ ส่วนพวกกรีกเองก็ได้เดินทางมาตั้งอาณานิคมชื่อว่า “แมกนากราเซีย” (Magna Graecia) ในตอนใต้ของอิตาลีใน 800 ปีก่อนคริสต์ศักราช มีพื้นที่ครอบคลุมบริเวณตั้งแต่เมืองนาโปลี จนถึงเกาะซิชิเลีย
ในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสต์ศักราช พวกอีตรัสกันได้มีอำนาจปกครองดินแดนตั้งแต่บริเวณชายฝั่งตะวันตกของคาบสมุทรอิตาลีตั้งแต่หุบเขาโป จนถึงบริเวณเมืองนาโปลี และดินแดนรอบๆ กรุงโรม ขณะเดียวกันชนเผ่าอื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในคาบสมุทรอิตาลีก็รวมตัวกันจัดตั้งเป็น “นครรัฐ” ขึ้น เพื่อต่อต้านการขยายตัวและอำนาจของพวกอีตรัสกันและกรีก ชนเผ่าที่สำคัญในการต่อต้านอำนาจเหล่านี้ได้แก่พวกละติน หรือโรมัน ซึ่งเมื่อถึง 200 ปีก่อนคริสต์ศักราช พวกละตินก็ได้มีอำนาจเหนือดินแดนอิตาลี เกาะซาร์ดิเนียและซิซิเลีย ทั้งหมดแล้ว
ในศตวรรษที่ 6 ก่อนคริสต์ศักราช พวกอีตรัสกันได้มีอำนาจปกครองดินแดนตั้งแต่บริเวณชายฝั่งตะวันตกของคาบสมุทรอิตาลีตั้งแต่หุบเขาโป จนถึงบริเวณเมืองนาโปลี และดินแดนรอบๆ กรุงโรม ขณะเดียวกันชนเผ่าอื่นๆ ที่อาศัยอยู่ในคาบสมุทรอิตาลีก็รวมตัวกันจัดตั้งเป็น “นครรัฐ” ขึ้น เพื่อต่อต้านการขยายตัวและอำนาจของพวกอีตรัสกันและกรีก ชนเผ่าที่สำคัญในการต่อต้านอำนาจเหล่านี้ได้แก่พวกละติน หรือโรมัน ซึ่งเมื่อถึง 200 ปีก่อนคริสต์ศักราช พวกละตินก็ได้มีอำนาจเหนือดินแดนอิตาลี เกาะซาร์ดิเนียและซิซิเลีย ทั้งหมดแล้ว
ใน 27 ปีก่อนคริสต์ศักราช โรมได้เปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองจากสาธารณรัฐเป็นระบอบจักรวรรดิ โดยมีจักรพรรดิออกตาเวียน (Octavian) เป็นจักรพรรดิพระองค์แรก นครหลวงแห่งนี้ได้เจริญถึงขีดสุดและสามารถขยายอำนาจปกครองอิทธิพลไปทั่วทั้งยุโรป และบริเวณรายรอบทะเลเมดิเตอร์เรเนียน อีกทั้งยังเป็นศูนย์กลางของการค้าและความเจริญในด้านวัฒนธรรมและศิลปวิทยาการแขนงต่างๆ แทนกรีกที่ได้ถดถอยลง ระหว่างปี ค.ศ. 96 – 180 เป็นช่วงระยะเวลาแห่งความเจริญรุ่งเรืองของจักรพรรดิที่ปกครอง 5 พระองค์ แต่หลังจากนั้น โรมต้องประสบปัญหาทั้งในทุกๆด้าน รวมไปถึงการรุกรานของพวกอนารยชน รวมทั้งการเสื่อมโทรมทางศีลธรรมจรรยา ใน พ.ศ. 855 (ค.ศ. 312) จักรพรรดิคอนสแตนติน ทรงยอมรับคริสต์ศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ ซึ่งมีผลให้คริสต์ศาสนามีโอกาสได้เผยแพร่ไปทั่วดินแดนที่อยู่ใต้อานัติของโรม
ในคริสต์ศตวรรษที่ 5 จักรวรรดิโรมันและกรุงโรมได้ถูกพวกอนารยชนเยอรมันเข้าปล้นสะดม ซึ่งต่อมาในปี พ.ศ. 1019 (ค.ศ. 476) จักรพรรดิโรมันพระองค์สุดท้ายก็ถูกพวกอนารยชนขับออกจากบัลลังก์ นับเป็นการสิ้นสุดจักรวรรดิโรมันตะวันตก ประวัติศาสตร์โลกสมัยโบราณ และโลกตะวันตกก็เข้าสู่ยุคกลาง
ยุคกลาง
ในช่วงต้นของยุคกลาง ดินแดนต่างๆ ในยุโรปได้ตกอยู่ในสภาวะระส่ำระส่ายที่บ้านเมืองขาดผู้นำ ระบบการเมือง เศรษฐกิจและสังคมถูกทำลาย แต่ในขณะเดียวกันบิชอบแห่งโรม ก็ได้สามารถสถาปนาอำนาจสูงสุดในคริสตจักรซึ่งต่อมาคือ“สันตะปาปา” และสามารถจัดตั้งรัฐสันตะปาปา อีกทั้งยังเป็นผผู้สืบทอดอารยธรรมโรมันที่ยังหลงเหลืองให้คงอยู่ต่อไป อย่างไรก็ดี แม้นครรัฐต่างๆ ในคาบสมุทรอิตาลีจะขาดเอกภาพทางการเมือง แต่นครรัฐเหล่านั้นยังเป็นศูนย์กลางของความเจริญมั่งคั่งและการฟื้นตัวของศิลปะและวัฒนธรรมของยุโรป
ในกลางคริสต์ศตวรรษที่ 14 อิตาลีได้ประสบความสำเร็จในการฟื้นฟูศิลปวิทยาการของอารยธรรมกรีกและโรมัน (ยุคเรอเนซองส์) และเป็นผู้นำของลัทธิมนุษยนิยม ในขณะที่ประเทศต่างๆในยุโรปยังตกอยู่ภายใต้การปกครองแบบศักดินาหรือฟิวดัล แต่เมื่อเข้าปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 อิตาลีได้ตกเป็นสมรภูมิแย่งชิอำนาจงระหว่างฝรั่งเศส สเปน และออสเตรีย กล่าวคือเมื่อปี ค.ศ. 1494 พระเจ้าชาร์ลที่ 8 แห่งฝรั่งเศสได้เปิดการโจมตีคาบสมุทร ซึ่งได้ดำเนินเรื่อยมาถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 และการโจมตีเพื่อแย่งการเป็นเจ้าของระหว่างฝรั่งเศสและสเปน
ในกลางคริสต์ศตวรรษที่ 14 อิตาลีได้ประสบความสำเร็จในการฟื้นฟูศิลปวิทยาการของอารยธรรมกรีกและโรมัน (ยุคเรอเนซองส์) และเป็นผู้นำของลัทธิมนุษยนิยม ในขณะที่ประเทศต่างๆในยุโรปยังตกอยู่ภายใต้การปกครองแบบศักดินาหรือฟิวดัล แต่เมื่อเข้าปลายคริสต์ศตวรรษที่ 15 อิตาลีได้ตกเป็นสมรภูมิแย่งชิอำนาจงระหว่างฝรั่งเศส สเปน และออสเตรีย กล่าวคือเมื่อปี ค.ศ. 1494 พระเจ้าชาร์ลที่ 8 แห่งฝรั่งเศสได้เปิดการโจมตีคาบสมุทร ซึ่งได้ดำเนินเรื่อยมาถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 16 และการโจมตีเพื่อแย่งการเป็นเจ้าของระหว่างฝรั่งเศสและสเปน
ข้อมูลทั่วไป
อิตาลีได้รวมตัวกันก่อตั้งขึ้นเป็นประเทศเมื่อปี 1861 โดยกษัตริย์วิคเตอร์
เอ็มมานูเอล ได้รวมรัฐต่างๆ
ที่อยู่ในคาบสมุทรนี้และเกาะซิซิลีเข้ามาสถาปนาเป็นประเทศอิตาลี ซึ่งมีขนาดใหญ่ประเทศหนึ่งในยุโรป ต่อมาภายหลังสงครามโลกครั้งที่ 1
ระบอบการเมืองในอิตาลีขาดเสถียรภาพ
จึงส่งผลให้เศรษฐกิจของอิตาลีมีปัญหา
แต่มีแนวโน้มดีขึ้นในระยะต่อมา
ลักษณะทั่วไป
ปัจจุบันอิตาลีเป็นประเทศสมาชิกในกลุ่มอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก กลุ่ม NATO และ EU มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับประเทศในกลุ่มยุโรปตะวันตก และเป็นประเทศสมาชิกหนึ่งที่เข้าร่วมใช้เงินสกุล EURO
ปัจจุบันอิตาลีเป็นประเทศสมาชิกในกลุ่มอุตสาหกรรมชั้นนำของโลก กลุ่ม NATO และ EU มีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับประเทศในกลุ่มยุโรปตะวันตก และเป็นประเทศสมาชิกหนึ่งที่เข้าร่วมใช้เงินสกุล EURO
ปัญหาที่อิตาลีมีอยู่ในปัจจุบัน
คือ การหลบหนีเข้าเมืองของคนต่างชาติ อาชญากรรม การฉ้อราษฏร์บังหลวง การว่างงาน ความยากจน และความด้อยเทคโนโลยี ทางการผลิตในแถบทางใต้เมื่อเทียบกับทางเหนือของอิตาลี
คือ การหลบหนีเข้าเมืองของคนต่างชาติ อาชญากรรม การฉ้อราษฏร์บังหลวง การว่างงาน ความยากจน และความด้อยเทคโนโลยี ทางการผลิตในแถบทางใต้เมื่อเทียบกับทางเหนือของอิตาลี
ความโดดเด่น
อิตาลีมีสิ่งที่แตกต่างจากประเทศอื่นๆ คือ มีนครวาติกันซึ่งถือว่าเป็นศูนย์กลางของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาธอลิคตั้งอยู่กลางกรุงโรม โดยถือเป็นรัฐอิสระไม่ขึ้นกับอิตาลี
อิตาลีมีสิ่งที่แตกต่างจากประเทศอื่นๆ คือ มีนครวาติกันซึ่งถือว่าเป็นศูนย์กลางของศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาธอลิคตั้งอยู่กลางกรุงโรม โดยถือเป็นรัฐอิสระไม่ขึ้นกับอิตาลี
นอกจากนี้อิตาลียังมีชื่อว่าเป็นช่องทาง/แหล่งนำเข้ายาเสพติดรายใหญ่
ประเภทโคเคนจากลาตินอเมริกาและนำเข้าเฮโรอีนจากเอเซียตะวันตก เพื่อส่งผ่านไปจำหน่ายให้กับประเทศอื่นๆ ใน EU
กรุงโรม
โรม เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของแคว้นลาซีโอและประเทศอิตาลี ตั้งอยู่ทางตอนกลางของประเทศ ในเขตตัวเมืองมีประชากรอาศัยอยู่ประมาณ 2.5 ล้านคน ถ้ารวมเมืองโดยรอบจะมีประมาณ 4.3 ล้านคน โดยมีจำนวนประชากรใกล้เคียงกับมิลานและเนเปิลส์นอกจากนี้ โรมยังเป็นที่ตั้งของนครรัฐวาติกัน ซึ่งเป็นดินแดนที่ประทับของพระสันตะปาปาแห่งศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาธอลิกอีกด้วย
การท่องเที่ยวประเทศอิตาลี (Italy) หรือ สาธารณรัฐอิตาลี (Italian Republic) อีกหนึ่งจุดหมายปลายทางด้านการท่องเที่ยวที่ตั้งอยู่บริเวณยุโรปใต้
แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวในอิตาลี
น้ำพุเทรวี่ (Trevi Fountain)เป็นน้ำพุที่สวยงาม
และ มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลก ตั้งอยู่ที่เทรวี
ริโอเนในกรุงโรมในประเทศอิตาลี เป็นน้ำพุที่มีความสูง 25.9 เมตร (85 ฟุต) และกว้าง
19.8 เมตร (65 ฟุต) และน้ำพุแบบบาโรกที่ใหญ่ที่สุดในกรุงโรม ก่อสร้างใน คศ 17
ผู้สร้าง
ออกแบบและก่อสร้างโดย
นิโคลา ซาลวี่ ซึ่งองค์สมเด็จสันตะปาปา ครีเมนต์ที่ 12ได้มอบหมายให้สร้างขึ้นในปี
1732 และดำเนินการสร้างจนแล้วเสร็จโดยในปี 1762 รวม ใช้เวลาทั้งสิ้น 30ปี
ประวัติความเป็นมา
เมื่อครั้งสมัยโรมโบรานซึ่งปกครองโดยจักรพรรดิออกัสตัส
ซึ่งเป็นเวลา 19
ปีก่อนคริสตศักราช ได้สร้างรูปปั้นแกะสลักที่เลิศหรูอลังการ
กลางน้ำพุ สลักด้วยหินอ่อนเป็นรูปเทพเจ้าเนปจูน (Neptune) ซึ่งเทพเจ้าเนปจูนนี้จะทรงประทับมาบนรถม้ามีปีก
แสดงถึงความยิ่งใหญ่ของเทพเจ้าเนปจูน ( เทพแห่งท้องทะเล ) ซึ่งซ่อนความหมายเอาไว้ว่าจะนำพามาซึ่งความเจริญมั่งคั่งแก่กรุงโรมแห่งนี้
ความสำคัญทางประวัติศาสตร์
น้ำพุเทรวี่
สร้างขึ้นเพื่อเป็นที่พบกันของถนนสามสาย
เป็นอนุสรณ์สไตล์บารอด ทางระบายน้ำ เวอร์โก้
บริเวณลานด้านหน้านั้นก่อสร้างมากว่า 2000ปี มีความเชื่อกันว่า
หากโยนเหรียญหนึ่งเหรียญลงในสระน้ำพุเทรวี่แห่งนี้ ก็จะสามารถขอพรให้สมหวังได้คนละหนึ่งข้อหนึ่งประการ
นักท่องเที่ยวโดยส่วนมากก็จะโยนเหรียญเพื่ออธิษฐาน
หรือเพื่อขอให้ได้มีโอกาสกลับมายังกรุงโรมแห่งนี้อีกครั้งหนึ่ง การโยนเหรียญ
ต้องโยนด้วยมือขวา ให้เหรียญข้ามผ่านไหล่ซ้ายลงไปที่น้ำพุเทรวี่
โบสถ์ซันตา มาเรีย
เดล กราซี (Santa Maria delle
Grazie)
โบสถ์ซันตา มาเรีย เดล กราซี (Santa Maria delle Grazie)หรือพระแม่มารีแห่งพระหรรษทาน) เป็นโบสถ์และคอนแวนต์ของคณะดอมินิกัน
ตั้งอยู่ที่มิลานในประเทศอิตาลี
ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโกในปี ค.ศ. 1980
ผู้สร้าง
สถาปนิกหลักคือกุยนิฟอร์เต
โซลารี (Guiniforte Solari) คอนแวนต์สร้างเสร็จในปี
ค.ศ. 1469 และโบสถ์มาสร้างเสร็จทีหลัง
ประวัติความเป็นมา
ยุคแห่งมิลาน
ฟราเชสโคที่ 1 สฟอร์ซาเป็นผู้สั่งให้สร้างคอนแวนต์ของคณะดอมินิกัน
และโบสถ์ในวังที่ เป็นที่ตั้งของชาเปลที่อุทิศให้แก่พระแม่มารีแห่งพระหรรษทาน (St. Mary of the Graces)ยุคคนใหม่ลุโดวิโค
สฟอร์ซาตัดสินใช้โบสถ์นี้ เป็นสถานที่บรรจุศพของตระกูลสฟอร์ซา
และสร้างอารามใหม่และมุขตะวันออกที่มาเสร็จในปี ค.ศ. 1490 ส่วนศพ เบียทริซ
เดสเตภรรยาของลุโดวิโคได้รับการบรรจุในโบสถ์ ในปี ค.ศ. 1497
ความสำคัญทางประวัติศาสตร์
โบสถ์ซันตามาเรียเดล
กราซี มีชื่อเสียงเพราะเป็นที่ตั้งของจิตรกรรมฝาผนัง “พระกระยาหารมื้อสุดท้าย” ที่เขียนโดยเลโอนาร์โด
ดา วินชีภายในหอฉันของคอนแวนต์ ยุคแห่งมิลาน
สะพานปอนเต้ เวคคิโอ (Ponte Vecchio)
สะพานปอนเต้เวคคิโอ (Ponte Vecchio) สร้างขึ้นในสมัยโรมันเป็นสะพานเก่าแก่และเป็นจุดที่นักท่องเที่ยวนิยมมาถ่ายรูปมากที่สุดในฟลอเรนซ์
สะพานมีลักษณะโค้ง 3 ช่อง แบ่งเป็นช่องทางเดินสองฝั่ง
โดยสองข้างทางมีร้านค้า ร้านขายของที่มีชื่อเสียงมากมาย รวมถึงร้านขายของแบกะดิน
ซึ่งปัจจุบันบริเวณนี้กลายเป็นย่านการค้าสุดฮิปของเมือง
ผู้ออกแบบสะพานคือ
วาซารี (Vasari) ผู้เป็นทั้งสถาปนิกและจิตรกร
ประวัติความเป็นมา
สะพานปอนเต้
เวคคิโอ สร้างขึ้นเมื่อปีค.ศ. 972 แต่เกิดน้ำท่วมใหญ่ 2 ครั้ง
(ปีค.ศ. 1177 กับปีค.ศ. 1333) กระแสน้ำพัดทำให้สะพานพังทลายไป
ต่อมาจึงได้มีการสร้างสะพานข้ามแม่น้ำอาร์โนขึ้นมาใหม่ในปีค.ศ. 1345
และใช้มาจนถึงปัจจุบัน
ความสำคัญทางประวัติศาสตร์
สะพานข้ามแม่น้ำอาร์โนแห่งนี้เป็นสะพานไม้อายุหลายร้อยศตวรรษแห่งแรก
เป็นสะพานโบราณสะพานเดียวที่เหลืออยู่ในเมืองฟลอเรนซ์ ออกแบบทางเดินบนสะพานให้มีหลังคาคลุม ในระหว่างสงครามโลกครั้งที่
2 สะพานปอนเต้ เวคคิโอ
รอดพ้นจากการทิ้งระเบิดของพวกนาซีและฝ่ายสัมพันธมิตรมาได้อย่างน่าอัศจรรย์
